روایت یک فعال رسانهای که در خبرگزاری ... منتشر شده در پی تغییر رویه شبکه سه سیما در پخش اذان بازتاب گسترده‌ای داشته است.
این فعال رسانهای در یادداشتی با اشاره به خاطرات دوران کودکی خود از اذانهای پخش‌شده در تلویزیون نوشت: بچه که بودم هر وقت اذان از تلویزیون پخش می‌شد می‌فهمیدیم وقت نماز رسیده صدای همیشگی تصویر همیشگی: گنبدی طلایی کبوتری در حال پرواز پسری که وضو می‌گیرد نوری که از پنجره مسجد می‌تابد. قشنگ بود ولی شبیه قصه بود انگار اذان مال مسجدهای بزرگ بود نه خانه ما.
وی در ادامه با بیان اینکه در سال‌های بعد نیز همین رویه ادامه داشت افزود: بزرگ‌تر که شدم تلویزیون هنوز همان اذان را پخش می‌کرد. زیبا باشکوه اما دور.
اما این فعال رسانهای اذانهای جدید پخش‌شده از شبکه سه را متفاوت خوانده و اظهار داشت: چند وقت پیش که داشتم شبکه‌ها رو عوض می‌کردم صدای اذان رو دیدم که نه از بلندگوهای مسجد که از عرشه‌ی ناو می‌آید. تصویر نمازگزاران که افسرها و نیروهای واقعی‌اند. نه نور مصنوعی استودیو نه صدای پس‌زمینه فقط صدای موج نسیم دریا و قامت‌هایی که با وضو بوی خدا گرفته‌اند.
او در پایان با ابراز احساسات از این تغییر رویه گفت: اولش جا خوردم. بعد لبخند زدم. بعد بغض کردم. حس کردم سال‌ها بود که اذانهای تلویزیون فقط از گوشم رد می‌شد اما حالا از دلم گذشته. این بار نه تکرار بود نه آرشیو زنده بود. واقعی بود. شبیه زندگی ما بود. شبکه سه اذان را از قاب قدیمی درآورده و گذاشته وسط میدان. وسط ناو وسط دانشکده خلبانان وسط پایگاه وسط زندگی مردم. انگار خواسته بگوید: ایمان همین‌جاست. در جریان زندگی نه پشت پرده‌ها.
این روایت احساسی از سوی این فعال رسانهای نشان از تاثیرگذاری رویکرد جدید صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران در ارائه محتوای دینی و فرهنگی به جامعه دارد که در خبرگزاری ... بازتاب یافته است.