وضعیت رانندگان تاکسی‌های اینترنتی در ایران با وجود گسترش پلتفرمهای حملونقل آنلاین همچنان نامناسب است.
میلیون‌ها راننده بدون پوشش بیمه و قرارداد رسمی در این حوزه فعالیت میکنند که این امر ابعاد گوناگون زندگی آنان را تحت تأثیر قرار داده است.
بر اساس آمارها بیش از ۴ میلیون نفر در این صنعت مشغول به کار هستند که بسیاری از آن‌ها به صورت روزمزد و بدون هیچ‌گونه حمایت بیمه‌ای امرار معاش میکنند.
عدم وجود رابطه استخدامی میان رانندگان و شرکت‌ها مسئولیت این پلتفرم‌ها را در قبال نیروی کار خود کاهش داده است.
این رانندگان در شرایط بحرانی مانند بیماری تصادف یا دوران بازنشستگی فاقد هرگونه حمایت قانونی و اجتماعی هستند.
نمایندگان صنفی رانندگان از نادیده گرفته شدن در تصمیم‌گیری‌ها گلایه داشته و خواستار توجه جدی‌تر مجلس و قوه قضاییه به این مسئله شده‌اند.
در حالی که وزارت کار و رفاه و سازمان تأمین‌اجتماعی وعده تدوین آیین‌نامه‌ای برای بیمه این گروه از فعالان را داده‌اند مقاومت شرکت‌های تاکسی اینترنتی در پرداخت حق بیمه پیشرفت این طرح را کند کرده است.
فعالان صنفی معتقدند بی‌توجهی به بیمه رانندگان می‌تواند منجر به بروز مشکلات اجتماعی و اقتصادی گسترده‌تری در جامعه شود.
پرسش اصلی این است که آیا شرکت‌های تاکسی اینترنتی در نهایت به مسئولیت اجتماعی خود در قبال این قشر از جامعه عمل خواهند کرد