
بر اساس آمارهای رسمی منتشر شده مردم ایران با ساعات کار هفتگی قابل توجه در بین ده کشور اول جهان از نظر میزان کار قرار دارند. جالب آنکه میزان ساعات کاری در ایران از کشورهایی همچون ژاپن آلمان و آمریکا نیز بیشتر است. اما نکته قابل تامل اینجاست که با وجود ساعات کار بالا بهرهوری اقتصادی در ایران در سطح مطلوبی قرار ندارد.
کارشناسان اقتصادی عوامل متعددی را در این مسئله دخیل میدانند. وابستگی اقتصاد کشور به درآمدهای نفتی یکی از مهمترین این عوامل است. همچنین ضعف تکنولوژیهای مورد استفاده در صنایع مختلف و پایینبودن میزان سرمایهگذاریهای مولد نیز در کاهش بهرهوری تاثیرگذار هستند. گسترش مشاغل غیررسمی و وجود فشارهای تورمی نیز از دیگر دلایل این موضوع به شمار میروند.
بر اساس گزارشهای موجود کشور بوتان با ۴۸ ساعت کار در هفته رتبه نخست را در بین پرکارترین کشورهای جهان به خود اختصاص داده است. سودان و کنگو نیز به ترتیب در رتبههای دوم و سوم قرار دارند. در مقابل کشورهایی مانند نروژ و دانمارک کمترین ساعات کار هفتگی را دارند.