بر اساس قوانین جاری مسئولیت حضانت فرزند تا سن هفت سالگی بر عهده مادر است و پس از آن این مسئولیت به پدر منتقل میشود.
با این وجود قانون‌گذار در تبصره‌ای از ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی تصریح کرده است که حتی پس از رسیدن فرزند به سن هفت سالگی در صورت بروز اختلاف بین والدین دادگاه با توجه به مصلحت و منفعت کودک تصمیم مقتضی را در خصوص حضانت اتخاذ خواهد کرد.
لازم به ذکر است که قانون به والدین فاقد حق حضانت نیز اجازه ملاقات با فرزند را میدهد و هیچ فردی نمی‌تواند این حق را از آنان سلب کند مگر با دستور صریح دادگاه و در شرایط ویژه.
در صورتی که ثابت شود والدی که حضانت فرزند را بر عهده دارد از این مسئولیت سوءاستفاده کرده یا کودک را در معرض خطر قرار داده است والد دیگر می‌تواند با ارائه دادخواست سلب حضانت به دادگاه خواستار واگذاری حضانت به خود شود. مواردی نظیر اعتیاد اعمال خشونت فیزیکی بر کودک یا ترک غیرموجه فرزند از جمله دلایل سلب حضانت محسوب می‌شوند.