اقتصاد ایران با چالش جدی کمبود نقدینگی روبروست.
بانک مرکزی در سال‌های اخیر به منظور کنترل تورم اقداماتی نظیر افزایش نرخ سود بانکی و محدود کردن رشد نقدینگی را در دستور کار خود قرار داده است.
یک کارشناس اقتصادی به نام درودیان معتقد است که کاهش چشمگیر رشد نقدینگی علاوه بر عدم موفقیت در کاهش تورم منجر به محدودیت دسترسی بخش خصوصی به منابع مالی و تضعیف قدرت خرید مردم شده است.
علی‌رغم کاهش رشد نقدینگی از حدود 40 درصد به تقریباً 24 درصد نرخ تورم همچنان در سطوح بالا باقی مانده و در برخی دوره‌ها حتی افزایش یافته است.
به عبارت دیگر بانک مرکزی با هدف کاهش تورم سیاست کاهش تقاضا را در پیش گرفته است در حالی که ریشه اصلی تورم در ایران ناشی از تکانه‌های بیرونی مانند نوسانات نرخ ارز است نه افزایش تقاضا.
عملکرد نامطلوب سیاست ارز ترجیحی نشان می‌دهد که در شرایط کنونی تمرکز صرف بر کاهش تورم به هر قیمتی رویکرد صحیحی نیست.
اولویت اصلی باید به جای تلاش برای کاهش تورم بر کاهش اثرات منفی آن بر زندگی مردم و تقویت تابآوری اقتصاد معطوف شود.