در فضای سیاسی و رسانه‌ای کشور دو جریان اصلاحطلب به گونه‌ای عمل می‌کنند که نه‌تنها کمکی به پیشبرد اهداف ملی در روند مذاکرات نمی‌کنند بلکه با تحلیل‌های غیرواقع‌بینانه و رفتارهای هیجانی عملاً بستر را برای سوءبرداشت و امتیازگیری طرف مقابل فراهم می‌سازند.
این جریانات یا دچار جهل و نادانی هستند و یا آگاهانه دست به چنین اقداماتی می‌زنند.
جریان نخست جریان ذوق‌زده و پیش‌بینی‌گر توافق است. این طیف با نادیده‌گرفتن پیچیدگی‌های مذاکرات و بدون توجه به واقعیت‌های میدانی با اظهارات زودهنگام خود سیگنال‌هایی از ضعف هیجان و شتاب‌زدگی به طرف مقابل ارسال میکند.
ویتکاف نماینده رئیس‌جمهور آمریکا در امور خاورمیانه شب گذشته در توییتی مدعی شده ایران برای توافق با آمریکا نباید غنی‌سازی اورانیوم داشته باشد.
یک تحلیلگر مسائل بین‌الملل معتقد است تغییر مکرر مواضع مذاکرهکننده ارشد ایالات متحده ناشی از بی‌برنامگی نیست بلکه ذوق‌زدگی برخی رسانه‌ها و سیاسیون در ایران باعث تغییر محاسبات طرف مقابل می‌شود.
دومین جریان رسانه‌ها و افرادی هستند که با شرطی‌سازی اقتصاد و گره‌زدن مستقیم نوسانات بازار به روند مذاکرات فضای روانی جامعه را ملتهب می‌کنند و عملا مسیر آمریکا برای فشار بیشتر به ایران را هموار می‌کنند.
این در حالی است که اختلافات ایران و آمریکا برای رسیدن به توافق پیچیده و متعدد است مذاکرات در گام نخست قرار دارد و از طرفی امتیازات پیشنهادی ایالات متحده برای اقناع ایران مشخص نشده است.
تیم مذاکرهکننده ایران امروز نیازمند حمایت کامل تمامی جریانات سیاسی و برخوردهای هوشمندانه کنشگران سیاسی و رسانه‌ای است.