سفیران خارجی در ایران و نبود روایت‌های ایرانی

پرسون پرسون یواش یواش اومدن در خونمون!


سوهانی مدیر رادیو نمایش در یادداشتی: پرسون پرسون یواش یواش اومدم در خونتون..! این تصنیف آشنا با صدای کیست یک خواننده نوظهور پاپ! نه آقای کیم جون پیو سفیر کره جنوبی در ایران است.

سفیر انگلیس با لحن خودمانی از چای ایرانی و خاطراتش در ساختمان کهنسال سفارت تعریف می‌کند.

سفیر آلمان در خیابان فردوسی دونرکباب می‌خورد و از زندگی روزمره‌اش در تهران می‌گوید.

در این میان جای یک سؤال بزرگ خالیست: پس ما چی چرا هیچ سفیر ایرانی یا حتی رایزن فرهنگی در خارج از کشور چنین روایت‌هایی نمی‌سازد

پاسخ را باید در ترکیبی از ترس بی‌اعتمادی فقدان دانش-مهارت تخصصی و ضعف ساختاری جست‌ و جو کرد.

هنوز از حضور دیپلمات‌ها در فضای مجازی می‌ترسیم و به قدرت تصویر طنز نوستالژی و ارتباط مستقیم با افکار عمومی بی‌اعتمادیم.

در جهانی که حتی یک پایه از جنگ‌های سخت نیز در روایت رسانه‌ای شکل می‌گیرد انفعال در چنین عرصه‌های سرنوشت‌سازی برابر است با حذف از نقشه ژئوپلیتیک فرهنگی.