متاسفانه صحنه‌هایی از فوتبال ایران در حال نمایش است که شایسته دیدن توسط کودکان نیست.
در جریان دیدار پرسپولیس و تراکتور در فصل جاری پرتاب یک کیسه حاوی ادرار از سوی تماشاگران یک تیم به سمت طرف مقابل گزارش شد. این اقدام منجر به آسیب جدی از جمله کور شدن یک چشم و شکستگی جمجمه یک هوادار شد.
در مسابقه چادرملو و تراکتور میزان فحاشی به حدی بود که خداداد عزیزی سرپرست تراکتور پس از بازی از عادی شدن فحاشی به مادر بازیکنان سخن گفت و خواستار رسیدگی از سوی رئیس فدراسیون فوتبال شد. همچنین خلیل‌زاده کاپیتان تراکتور رفتاری ناشایست با تماشاگران انجام داد.
این افزایش بی‌اخلاقی صرفاً به رفتار فردی بازیکنان و مربیان محدود نمی‌شود بلکه ناشی از عوامل ساختاری فرهنگی و اجتماعی است که باعث شده فوتبال ایران چهره‌ای ناپسند به خود بگیرد.
برخوردهای انضباطی اغلب با تأخیر به صورت بیاثر سبک و تحت‌فشار انجام می‌شود که منجر به کمرنگ شدن نقش کمیته انضباطی و استیناف شده است. به عنوان مثال پرونده شکایت پرسپولیس از بیرانوند دروازه‌بان سابقش هنوز تعیین تکلیف نشده است.
جریمه‌های نقدی محرومیت‌های تعلیقی و رفتارهای تبعیض‌آمیز باعث شده تا احکام بیشتر جنبه اقتصادی پیدا کنند موضوعی که منتقدان فدراسیون فوتبال به آن اشاره کرده‌اند.
ترمیم این وضعیت نیازمند بازنگری در سیستم انضباطی نصب دوربین در ورزشگاه‌ها برخورد سریع و قاطع آموزش اخلاق‌مداری در سطوح پایه تشویق بازیکنان با اخلاق ورود نهادهای فرهنگی باشگاهها در ساماندهی سکوها و تعیین شماره صندلی برای هر تماشاگر است.
این گزارش نشان می‌دهد که بی‌اخلاقی‌ها و خشونت‌های موجود در فوتبال ایران به یک وضعیت نگران‌کننده تبدیل شده است. این موارد نه تنها تصویری ناخوشایند از این ورزش محبوب ارائه می‌دهند بلکه تأثیرات منفی بر جامعه و به خصوص کودکان و نوجوانان دارند.