ایران و چین در حوزه انرژی هستهای با فرصت‌ها و چالش‌های گوناگونی روبرو هستند.
ایران با در اختیار داشتن ذخایر قابل توجه نفت و گاز به دنبال دستیابی به جایگاهی مناسب در عرصه انرژی پاک است.
از برنامه ریزی برای تولید ۲۰ هزار مگاوات برق هستهای در حال حاضر تنها ۱۰۲۰ مگاوات آن عملیاتی شده است.
تحریم‌های بین‌المللی و فرصت‌های دیپلماتیک نقش بسزایی در توسعه این صنعت در ایران ایفا می‌کنند.
چین می‌تواند در انتقال فناوری و توسعه نیروگاههای هستهای ایران نقش مهمی داشته باشد به ویژه با توجه به توافق ۲۵ ساله میان دو کشور که البته هنوز پیشرفت چشمگیری در ساخت نیروگاههای اتمی حاصل نشده است.
استفاده از انرژی هستهای مزایای متعددی دارد از جمله کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی و مدیریت بحران‌های مربوط به کمبود برق و گاز.
همچنین با استفاده از انرژی هستهای می‌توان سالانه ۱۲ میلیارد مترمکعب گاز را برای صادرات و مصارف صنعتی صرفه‌جویی کرد.
برای مقابله با بحران برق لازم است سهم انرژی هستهای در سبد انرژی کشور تا سال ۲۰۳۰ به ۲۰ درصد افزایش یابد.
در سطح جهانی رقابت برای توسعه انرژی هستهای رو به افزایش است و حدود ۲۲ کشور جهان در تلاشند تا ظرفیت هستهای خود را تا سال ۲۰۵۰ تا سه برابر افزایش دهند.
چین و روسیه در این زمینه پیشتاز هستند و به سرعت در حال ساخت نیروگاههای جدید هستند.
ایران به چرخه کامل سوخت هستهای دست یافته است اما برای بهره‌برداری کامل از این توانایی نیاز به سرمایه‌گذاری‌های کلان دارد.
در حال حاضر دو مسیر پیش روی ایران قرار دارد:
نخست ادامه وابستگی به گاز و پذیرش ریسک‌های ناشی از تحریم‌ها و بحران‌های زیست‌محیطی.
دوم سرمایه‌گذاری جدی در انرژی هستهای و تلاش برای تعامل دیپلماتیک با هدف بهبود جایگاه ایران در نقشه انرژی جهانی.